Janauari - Maart 2020

Een nieuw decennium en dit jaar sluiten wij ons eerste decennium in Nieuw-Zeeland af.

Januari en februari waren mooie maanden met veel warme, droge en zonnige dagen. Dit klinkt erg mooi, maar de keerzijde is dat er een algeheel verbod ingesteld is op watergebruik buitenshuis. Dit betekend geen water geven in de (groenten)tuin en zoveel mogelijk water besparen in huis. Wij hebben ons waterverbruik flink verminderd en geven een deel van de tuin met grijs water water. Dit vangen we bijvoorbeeld op tijdens het afwassen en douchen. Voor de groentetuin en de pas geplante planten smokkelen we wel een beetje.
Het leidingwater van Carterton komt voornamelijk uit een riviertje uit de heuvels en is er afhankelijk van regenwater. Een tweede de bron van water is grondwater, maar dit heeft een beperkte capaciteit en is alleen voor nood.

Wat we ondertussen ook gedaan hebben is het installeren van de parasol die we vier jaar geleden gekocht hadden. We wisten niet precies hoe we deze goed stevig neer konden zetten, maar vier betontegels waren de oplossing.

Nadat we een gegeten hadden bij de Tirohana Estate wijngaard (het lijkt wel onze favoriete wijngaard te zijn!) werd ons gevraagd of we mee wilden helpen met het uitserveren van een diner voor een bruiloft. Ze kwamen enkele mensen te kort en dachten dat wij dat wel zouden kunnen. Het leek ons een goed idee, dus hebben we ja gezegd. Dit hield in dat op vrijdagmiddag we om 5 uur ter plekke moesten zijn. Na een korte uitleg konden we aan de slag met nog een aantal meer ervaren obers: Glazen en lege flessen ophalen, het diner serveren aan 90 gasten, de tafels afruimen en opruimen aan het eind. Heel erg leuk om te doen - het was dan ook een prettig gezelschap. En als beloning mogen wij weer een keer komen eten. Goede deal!

In februari zijn we net als voorgaande jaren naar het Art Deco Festival geweest in Napier. Dit keer hadden we kaarten gekocht voor het 'Death by Chocolate Murder Mystery'. Deelnemers wonen een begrafenis bij van een chocolatier en hier wordt een verhaal verteld over die persoon met als doel te achterhalen wie de moordenaar is. Tijdens de voorstelling krijg je een 'high tea' met veel chocolade. Erg leuk om een mee te maken. Begin maart hebben we nog meegeholpen met het controleren van toegangsbewijzen van het plaatselijke 'Harvest Festival'. Dit wordt jaarlijks gehouden en staat in het teken van muziek, lokale wijnen en eten bereid door lokale bedrijven. Het voordeel van vrijwilliger zijn is dat je gratis toegang hebt tot het festival. Gelukkig hebben we dit nog net mee kunnen maken, want een week later zou het niet meer mogen.

Tot zover was dit kwartaal normaal te noemen, maar toen gebeurde COVID-19. 28 februari had Nieuw-Zeeland de eerste besmetting en binnen een maand (26 maart) werd er een volledige 'lockdown' afgekondigd. Het begon langzaam, met voornamelijk mensen die met het vliegtuig aankwamen en die besmet bleken te zijn. Dit was nog niet zo'n probleem en kan goed getraceerd en geïsoleerd worden. Daarbij kwamen clusters van besmettingen: geïnfecteerde mensen die terug te leiden zijn naar een bron, bijvoorbeeld een bruiloft of een veetentoonstelling. Ook deze mensen zijn relatief makkelijk op te sporen en te isoleren.
Maar in de tweede helft van maart veranderde dit: een persoon (en wel uit Carterton) was positief getest, en deze besmetting was niet terug te leiden naar buitenlandse reizen of een bekende cluster. Binnen enkele dagen werd het 'alert level' verhoogd van 2 naar 4, het hoogste niveau. Dit betekend dat iedereen thuis in hun eigen 'bubble' moet blijven. Geen onnodig reizen of verder gaan dan nodig is. Vanuit huis activiteiten ondernemen mag wel, zoals wandelen en fietsen. Wanneer je mensen uit een andere 'bubble' tegenkomt moet je 2 meter afstand houden. Alleen bepaalde essentiële bedrijven mogen open zijn en die werknemers mogen van en naar werk reizen. Ook mag je naar supermarkten voor boodschappen, maar niet buiten je eigen plaats of wijk en afstand houden.
Het is nu Pasen en we zijn halverwege de 4 weken lockdown. Over het algemeen wordt er goed gehoor gegeven aan de beperkingen. Wij zijn nog steeds gezond en prijzen ons gelukkig dat we aardig wat ruimte om ons huis hebben. Opvallens is dat het een stuk stiller is en dat er meer vogels in de buurt zijn. Gister kwam er zelfs een fantail me groeten toen ik in de tuin een paar struiken snoeide. Feija heeft weinig tot niets te doen voor haar werk en is met een nieuwe cursus begonnen. Ik kan al mijn werk van huis uit doen. Hoeveel het geen essentieel bedrijf is, kan iedereen thuiswerken en dan kan het bedrijf gewoon z'n werk blijven doen.
Op 20 april(!) wordt besloten of de 'lockdown' versoepeld wordt of niet. Hoe het op de lange termijn verder gaat is nog niet duidelijk. Wel duidelijk is dat de grenzen voor langere tijd nagenoeg dicht zullen blijven. Momenteel moet iedereen die Nieuw-Zeeland binnenkomt 14 dagen in verplichte quarantaine.

In maart hebben we het huis dat we verhuurden verkocht. Dit keer besloten we om dit zelf te doen. De tijd was gunstig en huizen zoals het huurhuis zijn er maar weinig op de markt en erg gewild. We hebben twee 'open homes' gehad waar op beiden dagen ongeveer zeven mensen op af kwamen. Het bod na de eerste keer viel helaas door de mand, maar tijdens de tweede keer was er direct een mondeling bod gedaan. Hier zijn we mee verder gegaan en uiteindelijk is het aan die persoon verkocht. De overdracht was op vrijdag 27 maart, de tweede dag van de 'lockdown'. Aangezien de koper in Featherston woont en dit onder niet essentieel verkeer zou vallen, konden we de sleutels niet afleveren. Gelukkig moest zijn vrouw de week erop naar het ziekenhuis in Masterton (en dan door Carterton komt), dus kon ze de sleutels bij ons uit de ophalen.

Omdat gedurende de 'lockdown' bakkers en soortgelijke winkels gesloten moeten zijn, heeft Feija zelf brood gebakken in een 'slow cooker'. Dit ging de eerste keer direct goed en het brood is erg lekker. Eerst hebben we witte bloem gebruikt omdat er niets anders in de supermarkt was, later konden we volkorenbloem gebruiken. Qua groente en fruit zijn we blij met onze tuin. Die levert bijna alles wat we nodig hebben: spinazie, bokchoi, tomaten, sla, komkommer, sperziebonen, courgette, aubergine, rode biet, 'silverbeet', selderie, venkel, en prei. Maar ook passievruchten, aardbeien, vijgen , peren en citroenen. We halen ook champignons bij de lokale champignonnenteler.

Tot slot zijn we dit jaar 10 jaar in Nieuw-Zeeland. We hebben veel meegemaakt, genieten nog volop, en hebben het nog steeds erg naar onze zin. Het lijkt erop dat we onze draai gevonden hebben hier in Carterton, maar je weet maar nooit wat de toekomst brengt. We willen iedereen die onze berichten leest of gelezen heeft van harte bedanken en we zien graag jullie reacties tegemoet.

Kia Kaha - Be Strong.

De foto's: https://photos.app.goo.gl/w8A5F3vLzAPXPRjf6