April - Juni 2020

Weblog April - Juni 2020

Dit kwartaal begon met de volledige lockdown vanwege COVID-19. Alleen essentiële bedrijven -zoals supermarkten- waren open en niet-essentiële reizen waren uitgesloten. Naar buiten mocht wel en ook zo vaak als je wilde, maar niet buiten je wijk of dorp en te allen tijde 2 meter afstand houden tot mensen uit andere bubbels. Zelfs bij begrafenissen mocht niemand aanwezig zijn. Werken buitenshuis kon ook niet, dus iedereen werkte of thuis of niet. Voor Feija maakte dit niet veel uit en ik kon mijn werk vanuit huis blijven doen. Een bijkomen voordeel was dat we dagelijks drie kwartier tot een uur konden wandelen - gelukkig was het mooi weer. Ook heerlijk: het was heel erg rustig: nauwelijks auto's en geen bouwwerkzaamheden, veel wandelaars en fietsers die elkaar zonder veel uitzonderingen groeten. Ook hoorde je veel meer vogels dan anders. We hadden zelfs een ijsvogel in de tuin. Helaas vloog hij in volle vaart tegen de ruit - dood. Er was ook een ‘magpie’ die tegen de ruit vloog, deze overleefde het wel - na een behoorlijke tijd op de grond te zitten.

Na ruim 4 weken waren er weinig nieuwe besmettingen en was de strengste lockdown voorbij. Langzaam werden de regels versoepeld totdat op 8 juni om 23:59 level 1 inging. Dit gebeurde nadat er twee weken lang geen besmettingen meer waren. Achteraf was dit vreemd omdat er nog steeds Kiwi's terugkwamen uit het buitenland. Level 1 houdt in dat het leven weer 'normaal' met enige uitzondering dat de grenzen nog steeds dicht zijn. Alleen Nieuw-Zeelandse staatsburgers (citizens en permanent residents) mogen nog het land in, maar moeten wel 2 weken in verplichte quarantaine. Dit leverde een paar weken geleden nog wat problemen op. Twee mensen die terugkwamen uit Groot-Brittannië mochten vervroegd uit quarantaine om naar een begrafenis te gaan zonder eerst getest te worden. Later - in Wellington- lieten ze zich volgens afspraak testen en de tests waren positief. Grote heisa met als gevolg dat de minister van volksgezondheid aftrad, er geen uitzonderingen meer gemaakt worden om eerder uit quarantaine te kunnen, en een 'feestje' voor de oppositie. Tevens worden de quarantainehotels nu door de marine gerund - een heel stuk strikter en volgens de regels. Je mag nog steeds een uur per dag uit je kamer om te luchten. Er zijn ondertussen ok weer nieuwe besmettingen (23), maar allemaal mensen in quarantaine - zoals je zou verwachten.

De verwachting is dat de grenzen nog wel een tijd dicht blijven om zo het virus onder controle te houden. Hoe lang het wordt weet niemand. In september zijn er verkiezingen en met hoe snel dingen nu veranderen weet je maar nooit. De huidige regering (Labour - PVDA) zal wel streng blijven, de oppositie (National - VVD) zal eerder geneigd zijn de grenzen te openen. We zullen het wel zien.

Juni was de maand van onze vakantie - althans de laatste twee weken. We zouden eigenlijk in februari gaan, maar Feija's ziekenhuisbezoek kwam er even tussendoor alsmede de lockdown. De reis voerde ons door Ohakune, Bethlehem, Rotorua, Taupo en Foxton. Rondje midden noordeiland zeg maar.

De eerste stop was Ohakune, een kleine plaats tussen snelweg en spoorlijn. Vanouds is het bekend van de groentes die er geteeld worden: wortel, koolraap en dat soort groenten. Een grote wortel prijkt bij de ingang van het dorp. Tegenwoordig is het ook een favoriete winterrsportbestemming, want het ligt aan de voet van Mount Ruapehu en vanuit het dorp gaat een weg naar het Turoa skigebied. Voor ons geen wintersport, want we waren nog net voor het seizoen. We hebben voornamelijk gewandeld. Ohakune heeft een mooi wandelpad langs een riviertje en een aantal halverwege richting het skigebied. Een aantal kilometer de berg op kan je ook een meerdaagse wandeling beginnen die je rondom Ruapehu brengt.

Na de eerste dagen hier doorgebracht te hebben, vertrokken we naar Bethlehem. Nee, niet in het Midden-Oosten, maar een buitenwijk van Tauranga. Daar overnachtten we in een studio bij mensen thuis. Onze eerste AirBnB. Een mooie locatie met uitzicht over een natuurgebied en een deel van de stad. Vanuit hier hebben we een aantal uitstapjes gemaakt: de Muurschilderingen van Katikati, Waihi Beach, wijn en cider proeven, wandelen en hete baden in Mount Maunganui en Hobbiton. Voor dit laatste was het nu -vanwege het Corona virus- een ideale tijd. Doordat de grenzen nog steeds dicht zijn, zijn er geen buitenlandse toeristen die Hobbiton normaal gesproken massaal bezoeken. Hierdoor was het erg rustig met maar een paar rondleidingen per dag - in tegenstelling tot tientallen. We hadden een mooie, informatieve rondleiding en konden veel foto's nemen zonder mensen erop. De Hobbits hebben ons waarschijnlijk ontweken, want die hebben we niet gezien.

Volgende stop Rotorua. Het weer was tot nu toe erg goed, maar in Rotorua regende het voornamelijk. We hebben dan ook niet zo veel ondernomen. Het hoogtepunt was het boomkroonpad in het Redwood Forest. Hoewel niet in de kruinen van de bomen - dit zou zo'n 70 meter hoog kunnen zijn - ervaar je toch goed hoe het is om hoog tussen de bomen te lopen. Met een entreebewijs kon je zowel 's avonds als overdag dit pad doen. Een prettige bezigheid als het regenachtig is, is een bezoek aan de Polynesian Spa. Een complex met verschillende hete baden waar je lekker kan relaxen met uitzicht over het meer.

Na een aantal dagen in Rotorua was de volgende stop Taupo. Ook daar hebben we hete baden bezocht - de laatsten van de vakantie. Dit keer de Wairakei Terraces, drie buitenbaden in een natuurlijke omgeving en variërend tussen de 38 en 41 graden. Even verderop hebben we het glasblazersatelier Lava Glass bezocht en de aangrenzende tuin met duidende glazen objecten. Heel mooi hoe de verschillende kleuren door de glazen objecten lopen. Weer even verder is de Aratiatia Dam, een stuwdam voor elektriciteitsproductie in de Waikato rivier. Dagelijks gaat deze dam drie of vier keer open. Dit lijkt niet zo bijzonder, maar het gespuide water gaat door een kronkelige kloof en het is een erg mooi gezicht om het water te zien verplaatsen. Hier hebben we ook een mooie wandeling langs de rivier gemaakt. Tot slot hebben we in Taupo onze vouwfietsen gebruikt. Tot nu kwam het er niet van, maar hier hebben we 20 kilometer langs het meer gefietst, een erg mooie rit.

De laatste stop was een nacht in Shannon in een Noord-Amerikaans geïnspireerde 'cabin' bij mensen thuis. Een mooie plek om te overnachten. We kwamen niet voor Shannon, maar we wilden eens naar Foxton, even verderop. In Foxton heeft de Nederlandse gemeenschap een Nederlandse molen gebouwd, die gebruikt wordt om graan te malen. Ook is daar een museum over Nederlandse immigranten en wat zij voor Nieuw-Zeeland betekend hebben. Zo brachten zij onder andere (niet instant) koffie, tulpen, rozen, kaas, en de 'lockwood' huizen. Dit wilden we nu wel even een keer zien. We hebben nog even een paar Nederlandse dingen ingeslagen en geluncht met poffertjes en appeltaart voordat we weer naar huis gingen.

Tot slot hebben we dit jaar een grote citrusoogst. Veel mandarijnen, twaalf grapefruits en twaalf sinaasappels (van jonge struiken) en zo'n 15 kilo citroenen - dit is de citroenplant die Feija destijds als afscheidscadeau kreeg en in de eerste winter in Greytown bijna doodgevroren was. Ondertussen hebben we ook een huis-in-aanbouw direct achter ons - hopelijk groeien de struiken aan die kant in het komende voorjaar lekker snel. Het weer is duidelijk kouder en natter, winter dus. Zo nu en dan nachtvorst en de eerste sneeuw was er al op de heuvels begin mei.

De foto's: https://photos.app.goo.gl/7KmfCoXShQmk36K78