Juli - November 2020

Het derde kwartaal ging alles min of meer gewoon z'n gangetje. In de nieuwe wijk naar ons wordt flink gebouwd en op een van de aangrenzende kavels staat nu een huis. Op de andere zijn nog geen bouwactiviteiten.

Na zo’n 100 dagen zonder nieuwe gevallen stak in juli opeens het coronavirus weer z'n kop op in Auckland. Twee clusters met infecties die niet gerelateerd konden worden aan Kiwi's die uit het buitenland kwamen: aanpakken dus! Auckland ging naar alert level 3 en de rest van het land naar alert level 2. Ondertussen is het hele land weer op level 1. Dit houdt in dat alleen Kiwi's Nieuw-Zeeland in mogen en twee weken in quarantaine moeten.

De algemene verkiezingen komen er ook aan, al zijn ze een maand uitgesteld. Het nieuwe parlement worde gekozen en er zijn twee referenda: een voor de legalisatie van 'assisteer dying' (euthanasie) en een voor de legalisatie van recreatief cannabisgebruik. Zoals elke keer kan men vanaf twee weken van tevoren al stemmen. Dit jaar is dit erg populair and in de eerste week is al bijna een vijfde van de opkomst van de vorige verkiezingen wezen stemmen. Wij hebben dit ook al gedaan.

De laatste maanden zijn we begonnen met het rondkijken voor opties om kleiner te gaan wonen. We zoeken niet zozeer een kleinere kavel, maar de mogelijkheid om een kleiner huis te bouwen. Dit is nog niet zo makkelijk, want binnen de bebouwde kommen zijn er niet veel kavels van 1500-2000 m2 en zijn er vaak eisen aan de minimale grootte van een huis. Bijvoorbeeld 150 of 180 m2. Buiten de bebouwde kom zijn er minder restricties, maar de kavels zijn dan als snel enkele hectaren groot: iets te veel van het goede. We hoeven niet per se snel te verhuizen, maar het kan geen kwaad om je te oriënterend.

We hadden enkele kavels gevonden -er zijn er maar erg weinig- die we bezocht hebben, maar een sprong er eigenlijk wel uit. Aangezien er weinig op de markt is en er waarschijnlijk ook weinig komt hebben we een bod gedaan wat ook geaccepteerd is. Volgens planning is in februari de kavel van ons en kunnen we gaan bouwen. Het ligt aan de rand van Carerton en grenst aan de spoorlijn.

Als gevolg gaan we ons huidige huis verkopen. Op dit moment is de huizenmarkt een waar gekkenhuis. Erg weinig aanbod en veel vraag. In het bijzonder is er ook veel vraag vanuit het buitenland: Kiwi's die terug willen keren. Voor verkopers is dit goed, omdat de huizen in Nieuw-Zeeland over het algemeen goedkoop zijn in vergelijking met het buitenland. Wij hopen hiervan gebruik te kunnen maken, waardoor we wel een tijdje moeten huren.
Op 19 oktober is ons huis te koop gezet en direct de eerste week waren er al mensen die het wilden zien. Op de twee zondagen die volgden was er pen huis en in totaal zijn er meer dan twintig mensen geweest. Op 11 november konden we kiezen uit drie boden, waarvan er twee slechts $5000 van elkaar verschilden. We hebben gekozen voor het lagere bod. Dit was omdat deze koper niet direct wil verhuizen en daardoor kunnen we het huis huren voor maximaal 18 maanden. Een erg goede deal, want tegen die tijd is wellicht ons nieuwe huis klaar en hoeven we maar een keer te verhuizen.

Tot slot nog een leuk voorval. Het bedrijf waar ik voor werk (MyTrucking) en het ernaast liggende vervoerbedrijf (Sharpes Stock Feed) hebben dezelfde eigenaar en een 'collega' van Sharpes wilde wel eens de nieuwe container zien de net in gebruik genomen was door de ontwikkelaars van MyTrucking. Uit een van de zakken van zijn trui stak een krulstaart en deze bleek van een jonge opossum te zijn. Deze dieren zijn Nieuw-Zeeland ongedierte en worden met vergif (veelal 1080) bestreden. In Australië zijn ze beschermd! Mijn collega had deze opossum gevonden waar zijn (of haar) moeder door gif gedood was, en besloot hem als huisdier te nemen: Blossom the Possum :-).
De staart van het beestje is zeer sterk en wordt gebruikt om aan takken te hangen. De zak van de trui fungeerde als ene lekkere warme buidel en hij knabbelde lekker aan een pistachenoot.

De foto's: https://photos.app.goo.gl/RKChpjoEddvvZfNy9