Juli - September 2014

De maanden juli to en met september waren echte wintermaanden. Niet zozeer qua weer, maar wel dat alles een beetje in een sluimerstand staat. Ik verheug me altijd enorm op het voorjaar. Niet alleen wordt het weer beter, in ieder geval de temperaturen, maar ook wordt er weer vanalles georganiseerd.

De wintermaanden in Nieuw-Zealand, althans waar wij wonen, zijn vooral nat. De winter stopt officieel op 1 september, maar dat was niet echt te merken aan het weer. Het heeft in september ook nog veel geregend. Omdathet niet echt koud wordt, schiet het onkruid ook in de winter de grond uit, maar doordat het zo vaak regent is het lastig om het bij te houden.

Als het een keer wel mooi was in het weekend dan kun je direct buiten zitten. Gisterochtend om half 9 bijvoorbeeld was het 4 graden buiten, maar we hebben buiten in de zon ontbeten. Heerlijk.

In juli, waar voor de rest weinig interessant over te melden is, hadden we het Te Kairanga (TK) Winemakers dinner. De naam zegt het al. Een diner same met de wijnmaker van TK, een van de lokale wijngaarden. We waren met zijn twintigen. In het meest luxueuze hotel in de omgeving (een overnachting kost NZ$1,500 (als ‘locals’, kunnen we korting krijgen en kost het nog maar NZ$600, maar wel alleen in het laagseizoen). Niet echt bestemd voor ons budget. Wij moesten dus ook weer terugrijden naar huis, wat nog best een opgave was: in het donker (en ik bedoel ook echt donker; pikzwart en geen lantaarnpaal te bekennen) 40 km kronkelende kustweg. Het schijnt dat het uitzicht vanuit het hotel erg mooi is, maar omdat het al donker was toen wij aankwamen, hebben we daar weinig van gezien.

Gelukkig was de prijs van het diner veel schappelijker dan de prijs van de accommodatie. De reden dat het daar gehouden werd is omdat de eigenaar van de lodge ook de eigenaar is van het hotel. Het eten was echt super. We hadden maar liefst 6 gangen en we zaten aan tafel met leuke mensen. Ook nog een behoorlijke tijd met de wijnmaker zelf gepraat.

Augustus was een maand van haasten. Ik had diverse visumaanvragen die ik de deur uit moest doen en daarnaast moest ik ook mijn licentie opnieuw aanvragen, wat bijna nog ingewikkelder is dan een visumaanvraag.En ook mijn website overgeheveld naar een andere provider. Wat een hoop kopieer en plakwerk was. Alex had een heel rommelige periode op zijn werk. Zijn functie is niet weggereorganiseerd, maar doordat er veel mensen weg zijn, zijn de teams wel opnieuw ingedeeld en is ook zijn manager nieuw. Dat was even wennen.

We hadden ook onze 13de trouwdag in augustus. We zijn uit eten geweest in een van onze favoriete restaurants en we kregen een lekker presentje.

September werd gedomineerd door onze eerste vakantie in Australia. Detrip begon niet echt goed. We haalden onze overstap net, maar onze bagage niet. Het heeft 4 dagen geduurd voordat we die weer terughadden. Niet echt iets waar je je mee bezig wilt houden op ene vakantie van 10 dagen. We moestne nog wat emergency shopping doen voor onze trip naar het Great Barrier Reef. De terugvlucht was vertraagd, waardoor we de katten niet meer uit het pension konden ophalen. De tijd tussen de vluchten was wel erg goed. Erg uitgerust zijn we niet, want we zijn iedere dag tussen 5.45 en 6.15 opgestaan. Een dag konden we uitslapen to half 8.

Het was weer een vaakntie waar we veel lokale dieren hebben gezien en opgezocht. De excursie naar het Great Barrier Reef was erg bijzonder. We zagen niet de felle kleuren die je op tv vaak ziet, maar het was toch indrukkwekkend, vooral de verschillende, wel felgekleurde, visjes. Met een duikboot voeren we langs het rif. Daarna hebben we ook nog wat gesnorkeld en in de onderwaterkamer door het glas naar de vissen gekeken. De camping waar we verbleven had een kolonie ‘Lorikeets’ die ze dagelijks voeren. Ze zijn erg afwachtend en absoluut niet tam. Scherpe klauwtjes, geen scherpe bek. Was erg leuk om te doen.
Het hele gebied waar we doorheen reden was suikerriet gebied. Speciaal hiervoor was een netwerk van rails aangelegd. Regelmatig moest je weer over het spoor heen. Heel erg smal spoor, maar wel allemaal beveiligde overwegen. De treintjes die er rijden om het gehakselde spul op te halen en af te voeren naar de fabriek reden af en aan.

Het hoogtepunt voor mij was de walvissafari. Vijfenhalf uur vrijwillig op een boot is denk ik het record voor mij. Ik wilde graag op deze plek, omdat de walvissen langs komen in een baai en het water gebroken wordt door eilandjes. Het wate rwas echt superkalm, net een meer. De kapitein lokaliseerde een groepje walvissen en voer daar dan naartoe. Op een respectable afstand stopte hij en zette de moter uit. We bleven dan ene tijdje dobberen en de meeste bultrug walvissen zijn erg nieuwsgierig. Ze kwamen reglematig naar onze boot toezwemmen. Het water was superhelder. Je kon ze dus letterlijk onder water zien zwemmen en onder de boot door. We hebben zelfs een moeder met jong gezien. Voordat we het wisten was het al weer tijd om terug te gaan.

We zijn ook een dag naar Fraser Island geweest. Het grootste zandeiland van de wereld. We hebben een hele dag rondgehopst in een 4x4, behalve dan het stuk dat we over het strand gereden hebben. Ook hier weer een inheemse bewoner gezien. Een behoorlijk grote ‘lizard’.

Mijn verjaardag viel ook in de vakantie. Mijn cadeauthe was een ‘cuddle’ met een koala. Erg leuk. Deze woog rond de 5 kilo wat voor deze soort normaal is. In Zuid-west australie leeft een soort die kan wel 8 kilo wegen. Ben blij dat ik die niet vast hoefde tehouden. Deze werd na een tijdje al behoorlijk zwaar. De vacht is heel dicht, maar wel zacht.
Kangaroos hebben we ook gezien. Hordes, helaas wel allemaal dood langs de weg. Op sommige stukken was het echt heel erg. Ik geloof ook wel dat ze een pest zijn in sommige gebieden, maar het was niet prettig om er zoveel te zien liggen. Je zou zeggen dat de kans dan ook wel redelijk groot is dat je een levende ziet, maar dat geluk hadden we niet. In de dierentuin hebben wel tussen ze door kunnem lopen. Ik dacht altijd dat het vrij agressieve dieren waren, maar misschien ligt dat aan de soort of geldt het wel voor wilde kangaroos maar niet voor de tamme in de dierentuin. De dierentuin, Australia Zoo, is opgezet door Steve Iriwn (Crocodile Hunter). Het was een mooi opgezette dierentuin. Veel ruimte voor dieren. De popularitiet van Steve Irwin en nu ook zijn dochter Bindi wordt zeer goed uitgebuit.

Voor foto's koipieer de onderstaande link:
https://picasaweb.google.com/105061489675034101602/JuliSeptember2014?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJj20I2xwqPKOg&feat=directlink